Almanca okuma kuralları ve telaffuzun özgünlüğü

Almanca dilinde okuma kuralları oldukça spesifiktir, ancak göründüğü kadar karmaşık değildir. Aslında, yalnızca bazı harf kombinasyonlarının telaffuzunu hatırlamak ve ardından bunları uygulamaya uygulamak yeterlidir.

Ünlü sesler

Öğrenilecek ilk şey Alman alfabesi. Telaffuz ile başlangıçta harflerle çalışırsanız sorun olmayacaktır.

Belki de sesli harflerle başlamalısın. Bu dilde bu türe ait harfler iki kısma ayrılmıştır - kısa ve uzun. İlginçtir, boylam kelimenin yorumlanmasına bağlı. Örneğin, offen - ofen sözcükleri. İlk durumda, kısa bir "o" telaffuz edilir, ikinci durumda ise uzar. Ve çeviri farklı olacak, 1 - "açık", 2 - "ocak". Gördüğünüz gibi bu önemlidir.

Burada bizim dilimizde olan iki sesli sesin not edilmelidir. Bunlar ö ve ü, yukarıdaki noktalara Umlaut denir. Burada her şey basit - ilk durumda telaffuz ederken sırasıyla "o" ve "e" arasında, ikinci sırada - "y" ile "yu" arasında bir şey çıkıyor. Bu sesleri düzgün bir şekilde telaffuz etmek için, dudaklarını hafifçe yuvarlamalı ve her zamanki gibi sesler çıkarmamalı, sanki derinleşmiş gibi, damağa daha yakınlaşmalısın. Bu sesleri doğru şekilde nasıl telaffuz etmeyi öğrenmek önemlidir. Örneğin, "du bist schön" ama "du bist schon" demiyorsanız, o zaman "sen yakışıklısın (ah)" değil, "sen zaten" alamayacaksın.

Unutmayın ki, Almanca dilinde okuma kuralları, ilke olarak Ruslar ile benzerdir. Yalnızca ülkemizde, sözler arasındaki stres ve boşluklar söz konusudur: "iş için!" - "incinmek", "kilitlemek" - "kilitlemek". Bu arada, "ä" harfi de var. Bu daha basit - "e" gibi okuyor. Genel olarak, Almanca dilinin alfabesini öğrenmek faydalıdır - telaffuz ile daha az sorun olacaktır.

Sessiz Sesler

Unutulmamalıdır ki, Almanca'da, geride kalmayan bir harf vardır. ß - solo performansda "eskort" olarak ve telaffuz olarak hafifçe uzatılmış "c" olarak telaffuz edilir. Bazen yerini "ss" harfi alır. Örneğin, hem "fusball" hem de "fussball" futbol olarak tercüme eder ve her iki durumda da doğrudur. Ancak hepsi bu konudaki başlıklar değil. Almanca okuma kuralları, sonunda "p", "t" ve "k" gibi harflerin ekshalasyon ile veya daha doğrusu aspire edilmesini gerektirdiğini söylüyor. Bunlar sağır aksan ve herhangi bir sözcükte kalırlar. Ancak hecelerin sonunda sesli sözler veya kelimeler tamamen duyuluyor.

Bitiş ve ikililikler

Alman dilini ayıran diğer bazı özellikler var. Sonları telaffuz etmek, özel dikkat göstermeniz gereken şeydir. Yani, örneğin "zwanzig" kelimesini kullanın. Bu rakam 20'dir. Almanlar sonunu çok yavaşça telaffuz ediyorlar. Bu düşünceyle "g" harfi = "g" olur. Ama kelimenin sonuna geldiğinde, "h" olarak telaffuz edilir, fakat açıkça değil, sonu bitiren gibi telaffuz edilir. Bununla birlikte, bu zaten dil tecrübesi ile geliyor ve çoğu zaman insanlar bunu nasıl söylemeye başladıklarını fark etmiyor - tıpkı Rusça dilinde oldukça fazla olan bir azalma gibi. Ayrılıktan söz etmek de önemlidir. Bu, çok özel bir şekilde telaffuz edilen iki ünlü harfin birleşimidir: ei (ay), au (ay), eu (oh). Yani: nein [nain] - hayır, Frau [frau] - bayan, neue [noe] - yeni vb.

Ünlü harflerin kombinasyonlarını telaffuz ederek

Yabancılar için Almanca öğrenmede bazı zorluk, ünsüzlerde yumuşak olmamasıdır. Yukarıdaki örnek dışında "g" ile son buluyor. Belki de en inatçı ses "c" olarak kabul edilebilir, mektupta "ch" olarak gösterilir. Almanca okumanın kuralları, "sh" ve "kh" gibi kombinasyonlar arasında aradaki şey olarak telaffuz edildiğini ileri sürer. Bu mektubun atanması, ültrasyonlu sesli harflerden sonra ve i. Diğer alfabe kombinasyonları, özellikle de Almanca okumayı öğrenmek gibi bir konu geldiğinde bazılarının acı çekmesine neden olur. Ve biz "tsch", "tzsch" - "h" ve "tsh" den bahsediyoruz. Gerçek şu ki, Almanca'da bahsedilen kombinasyonlardan biri olarak telaffuz edilen hiç bir mektup yok. Yani, örneğin, "z" "c", "s" - "h" ve "j" olarak okunur - genel olarak "d" olarak. "Tsch" kombinasyonunun telaffuzunu "Deutschland" - "Almanya" kelimesi ile hatırlamanın en basit yolu. Gözü sık sık yakalar ve hatta tüm insanlar için, Almanca öğrenmese bile, Deutschland'ı herkes bilir.

Ağızlar ve konuşma pratiği

Almanya'da 16 federal topraklar var. Ve söylemeliyim ki, her birinin sakinleri tarafından konuşulan diyalektler birbirinden oldukça farklıdır. Örneğin, Bavyeralılar için Bremen'li kişileri anlamak zordur ve Berlinliler Stuttgart sakinlerinin konuşmasını yapmak için baskı yapmalıdır. Örneğin, Berlin lehçesinde, t ve d gibi ünsüzler, İngiliz İngilizcede olduğu gibi telaffuz edilir - alveoler. Bu arada, bir nüans daha dikkat edilmelidir. Almanca, bu mektubun belirsiz, yumuşak telaffuzuyla karakterizedir. Daha iyi anlamak için gerçek Almanca konuşmayı dinlemeniz önerilir - sesli dersleri, şarkıları ve Almanlarla yapılan röportajları dinleyin. Ancak bu şekilde, bu mektubu telaffuz etmenin ve hoşa gitmeyen kartallığı görmemenin mümkün olacağını göreceksiniz. Aslında Alman dili çok hoş ancak bu konuda söylenen şey, davaların ezici çoğunluğunda stereotipler. Genel olarak öğrenmek gerçektir. Sadece düzenli olarak Almanca pratik yapmanız, kuralları öğrenmeniz, eğitmeniz ve en önemlisi okumak, pratik yapmak gerekir.